Susanne schrijft jeugdromans & jeugdthrillers

16 augustus 2005 Kompas Regiokrant 3

Susanne Koster deinst niet terug voor heftige thema's in haar jeugdromans

Puberteitsproblemen, kindermishandeling, incest en ontluikende gevoelens voor geslachtsgenoten...

Het zijn bepaald niet de meest luchthartige thema's die de schrijfster Susanne Koster kiest voor haar jeugdboeken. "Het is inderdaad zo dat ik een duidelijke voorkeur heb voor realistische onderwerpen waar in het algemeen minder snel over gesproken wordt", erkent ze.

  "Maar dat wil zeker niet zeggen dat de inhoud van mijn romans alleen maar zwaar op de hand is. Er zit ook humor in. En elk boek eindigt met hoop, zodat mijn lezers er uiteindelijk toch een goed gevoel aan overhouden". Achter de computer in haar huis waar de in Scheveningen geboren auteur al zestien jaar woont, is ze inmiddels alweer bezig haar vijfde jeugdboek te componeren. Net als haar laatstverschenen boek 'De Trap Naar De Hemel', dat tal van lofrijke recensies kreeg en uitstekend verkoopt, wordt dat een psychologische thriller voor de leeftijdsgroep vanaf een jaar of zestien.

 

Uitlaatklep

Schrijven doet Susanne Koster al van jongs af aan. "Ik was op school altijd heel goed in Nederlands, zodat ik me hartstochtelijk uitleefde in opstellen, uittreksels en dat soort dingen. En vanaf mijn veertiende vond ik in het bijhouden van dagboeken en het vervaardigen van gedichten een uitlaatklep voor de heftige emoties waardoor ik net als iedereen in de puberteit werd geteisterd. Natuurlijk waren dat in het algemeen dramatisch slechte epistels, al vind ik als ik ze weer eens teruglees dat er toch ook wel aardige teksten bij zitten".

Haar eerste manuscript stuurde ze in 1992 aan een stuk of wat uitgeverijen. "Dat was een jeugdroman over schizofrenie bij pubers, waar ik zeker zes jaar aan had gewerkt. Voor de Amsterdamse uitgeverij Sjaloom, die ik sindsdien altijd trouw ben gebleven, was mijn initiatief aanleiding om me aan te raden een literaire workshop te gaan volgen.

 Deze cursus schrijven voor kinderen leidde ertoe dat een kort verhaal van mijn hand in een verzamelbundel werd opgenomen, waarna in 1995 mijn eerste roman 'Zwarte Lieveling' verscheen". Dit boek voor 13 à 14-jarigen sloeg meteen in als een bom, niet in de laatste plaats vanwege de strekking.

Het gaat over een 14-jarig meisje dat in een kindertehuis terechtkomt na thuis te zijn geconfronteerd met incest en mishandeling.

"Het wordt nog steeds veel gelezen", meldt Susanne met gepaste trots. "Wat ik merk aan de fanmail die ik krijg van meisjes die zich in de door mij beschreven situaties herkennen. Helaas zijn dat er schrikbarend veel. Uiteraard beantwoord ik al die brieven van verschoppelingen die het emotioneel ontzettend zwaar hebben. Ik probeer ze dan een hart onder de riem te steken, en ze - net als in mijn boeken - te laten merken dat ze echt niet de enige zijn die met dit soort ellende te maken krijgen. Heel belangrijk vind ik ook dat ze vooral niet moeten denken dat het nooit meer goed komt".

 

Research IVV

Een jaar na haar debuutroman verscheen 'Dertien', dat gaat over een pubermeisje dat zichzelf met haar ups en downs vreselijk in de weg zit. Vervolgens bracht Sjaloom in 2000 'Macho's en Mietjes' uit, waarin de 14-jarige Stefan de hoofdrolspeler is. Deze jongen merkt tot zijn schrik dat hij zich aangetrokken voelt tot zijn vriend Danilo. "En dat wordt door zijn vader, die werkelijk een vreselijke man is, absoluut niet op prijs gesteld", vertelt de schrijfster. "Om

 van hem een levensechte voetbalfan te maken heb ik destijds research gedaan door hier bij IVV tal van wedstrijden bij te wonen. Als je dan toch hoort hoe sommige kerels op de tribune te keer gaan tegen hun zoontjes! Alsof de wereld vergaat! Maar vlak die moeders ook niet uit, hoor".

 

Opnieuw een thriller

Net als haar eerste roman is ook het vorig jaar verschenen boek 'De Trap Naar De Hemel' een daverend succes. In deze spannende roman wordt de 16-jarige Marieke verliefd op de even zwijgzame als mysterieuze Martijn, waarvan ze gaandeweg diens duistere verleden leert kennen. "Ik vond het heerlijk om te schrijven", zegt Susanne erover. "Vandaar dat ik besloot om van mijn komende boek opnieuw een thriller te maken. Het duurt overigens nog wel een jaartje voordat die uitkomt. Omdat ik mijn brood verdien als stagecoördinator bij de Hogeschool van Amsterdam is schrijven voor mij namelijk een hobby waarvoor ik maar beperkt de tijd heb. Dat dwingt mij om er voortdurend in mijn hoofd mee bezig te zijn, teneinde de enige dag in de week die ik achter de computer kan zitten zo productief mogelijk te maken. 's Avonds in bed lig ik dan ook altijd aan mijn verhaal te denken".

 

^